کوآلای اشتباهی

قط زندگی در جهانی را تصور کن که در آن آیینه نباشد. تو درباره ی صورتت خیالبافی می کنی و تصورت این است که صورتت بازتاب آن چیزی است که در درون تو است.
و بعد وقتی چهل ساله شدی، کسی برای اولین بار آیینه ای در برابرت می گیرد. وحشت خودت را مجسم کن!
تو صورت یک بیگانه را خواهی دید و به روشنی به چیزی پی خواهی برد که قادر به پذیرفتنش نیستی: صورتِ تو، خودِ تو نیست.

جاودانگی

میلان درا

بالاخره آخرین جمع و جور کردن ها و تقسیم کردن ها تمام شد. یه قابلمه گنده هم موند واسه خودمون که فکر نکنم به آخر هفته برسه. 

امروز به جز کمی کارهای خونه یکسره فیلم دیدم، یه سریال نصفه نیمه رو تموم کردم و یه مینی سریال کره ای دیگه به اسم blue moon رو شروع کردم. درباره دختریه که بهترین دوستش دوست پسرشو میه و به خاطر این اتفاق رابطه شون بهم می خوره، حالا بعد از پنج سال متصدی باری می شه که صاحبش همون دوسته و اتفاقای دیگه. یکم خیانت تو خیانته و داستان بی مزه ای داره ولی فضاشو دوست دارم. نمی دونم چرا تو پنل اشتراک اینترنتم رو زده صفر ولی دارم همچنان فیلم آنلاین می بینم. در حالی که خودم می دونم اصولا باید تموم شده باشه. واقعا تعجب برانگیزه. امیدوارم مخابرات با یه قبض زیبا واسم جبران نکنه.

دلم می خواد کتابامو بخونم اما اصلن حسش نیست، نمیدونم چرا ولی الان روی مد بی جنبه بازی توی فیلمم. خدا منو به راه راست هدایت کنه بلکه یکم متعادل بشم.

می دونی فکر می کنم زندگی زشت و پر اشتباهی رو دارم شروع می کنم (شروع؟) دوست ندارم با همین فرمون تا آخر عمرم پیش برم. آیا واقعا این نیتی درسته؟ آیا این که من دلم یه اتفاق بزرگ یا موفقیت بزرگ یا هر چیز بزرگ دیگه ای رو می خواد از اثرات فیلم ها و فضای مجازیه یا کاملا عادیه؟ این جو چند ساله که همه دارن می دون و اگه ندوی خودتو سرزنش می کنی برای چیه؟ تا چه حد تباهم؟ چرا کاری که باید رو انجام نمی دم؟ دارم از ترس عید می میرم. دلم نمی خواد سال آینده رو ببینم. وحشت می کنم از آینده. چطور می تونه انقدر راحت از میون انگشتام لیز بخوره و فرار کنه؟ 

و یه سوال دیگه آیا اجازه دارم تخیلاتم رو وارد دنیای وبلاگم کنم؟ شاید وقتش رسیده یا براش آماده نیستم. پس کی قراره نویسندگی رو شروع کنم؟ به قول آرتور شنیتسلر شدم خدای بی جاه و مقام. باورتون نمی شه چقدر ایده توی سرم ریخته ولی نمی دونم چطور بنویسم. دلم می خواد یکاری انجام بدم. می دونم باید چیکار کنم ولی چرا هنوز دارم درجا می زنم؟ این یه مریضیه؟ مشکل از کجاست؟